ماه چهارم

حالا دیگر دل سپرده ام به حساب دکتر که دو هفته به من اشانتیون داده ... دو هفته به عمرت اضافه شده و حالا سفر ما پا گذاشته است توی ماه چهارم...

ای ساربان آهسته ران.....

شتاب گرفته ای کوچولوی دوست داشتنی من! حالا که به بودنت و حس فراخوبی که به من داده ای عادت کرده ام... گویی شتاب گرفته ای و باورم نیست سه ماه را سپری کرده ایم...

یک اتفاق عجیب این است که احساس عمیقی دارم درباره اینکه عشق هموارگر شده است برایم... این هموارگری در همه چیز نمود دارد... وقتی همکلاسی هایم نگران مقاله ها و امتحان هایند من آرامم گویی چیزی هموار کرده است همه چیز را... وقتی دوستی از سختی های زایمان می گوید قلب من اعتماد عمیقی به معجزه ای دارد که هموارگر است و وقتی فامیل از سختی های ماه های اول تولد تو و بی خوابی ها می گویند باز هم چیزی توی قلبم می گوید همه چیز خوب خواهد بود چرا که به هموارگری عشق ایمان دارم این روزها... به طرز غریبی حس هموارگری عشق توی من موج می زند...

ورودت به ماه چهارم مبارک گل گلی من!