ماهي

پسر نازنين دوست داشتني ام؛ بالاخره ديروز حميد هم صداي ضربان قلبت را شنيد و ديد که مثل ماهي وول مي خوردي. چقدر بزرگ شده اي!

نوباوه ظريف من! مي دانستم پسري. حميد هم مي دانست. آن موقع که خدا به من گفت که مرا به پسري دانا بشارت مي دهد تو فقط پنج روزت بود.

 تو حالا 13 سانتيمتري و 110 گرم وزن داري. حالا مي تواني سرت را راست نگه داري و چهره ات با چشمان بسته ، بيني ، دهان و چانه‌ي کوچک و اندکي ابرو و مژه مشخص است. موهاي کرکي ظريفي روي بدنت روييده و نخستين جوانه هاي چشايي در زبانت به وجود امده است.

هر روز که مي گذرد دوست ترترت مي دارم و چشم براهت هستم عزيز دل مامان!

از اينکه هستي از اينکه 5 ماه ديگر در آغوشت مي گيرم بي نهايت خوشحالم عزيز دلم.