ماه پنجم

جوانه نازک عشق ، درون من !

از سفر من و تو چهار ماه گذشته است و حالا ما يک هفته اي است که وارد ماه پنجم شده ايم. حالا جسم من به تو عادت کرده است و خواب شبانه ام ديگر مثل ماه هاي اول پريشان نيست، رشد تو سريع تر شده است و تغييرات جسم من وضوح پيدا کرده است.

من اين روزها خوشحالم ، تو فرض کن يک بادکنک سرخابي بزرگ پر از پروانه هاي رنگارنگ توي قلب من ترکيده است. امروز بيشتر از روزهاي پيش اين پروانه هاي رنگارنگ توي دلم چرخ مي زدند و به خاطر همين پروانه ها برايت توپ خريدم. عشق عجيبي به تو مولکول هاي هواي منطقه زندگي ما را پر کرده است  و همين مولکول هاي پر از عشق ، به زندگي رنگ لبخند پاشيده است... گويي تو آمده اي که سختي هاي تحصيلي مرا به يک زيبايي ساده گره بزني . اين روزها برايت شاهنامه مي خوانم و اين حس خوبي دارد؛ فرق است ميان شاهنامه خواندن براي امتحاني سخت با شاهنامه خواندن براي تو شکوفه مهرباني!

خيلي دلم مي خواهد تو را توي خواب ببينم اما تنها دستانت را به وضوح ديده ام. تو حالا مي تواني شصت دستت را بمکي و انگشتانت را مشت کني . اتصالات مغزت کامل تر شده است و مي تواني پيام ها را دريافت و ارسال کني. من روزانه برايت کلي پيام ارسال مي کنم ؛ پيام هايي حاوي لبخند ، بوسه ، غزل هاي عاشقانه و هزاران سياره دوست داشتن. من مي دانم تو پيام هاي مرا دريافت مي کني چون تپش هايي را شبيه ضربان يا نبض روي دلم احساس مي کنم. مي دانم که اين ها مقدمه احساس کامل تري از حرکات توست ناقلاي من! حالا به دستور مغز کوچکت حرکات موزون دست و پاي کوچولوت آغاز شده است و داري توي دل من به سير و سياحت مي پردازي. گوش هايت از ناحيه سر به بيرون برآمده شده اند و شبکيه چشم هايت به نور حساس است. کليه هايت تکامل يافته اند و تا چند روز ديگر جوانه دندان هاي دائمي ات پشت دندان هاي شيري ات ظاهر مي شوند. همين رزوها مي روم و برايت يک مسواک عروسکي خيلي خوشگل مي خرم.

نمي توانم برايت ننويسم که چقدر از بودنت خوشحالم و چقدر خدا را سپاسگزارم. تو اين رمضان مرا رنگ ديگري بخشيدي پسرک نازم!