الاکلنگ

گوش میانی ات دارد تکامل می یابد و فک بالا و پایینت کم کم دارد به هم وصل می شود... دست هایت تشکیل شده و انگشتان دست و پایت توسط پرده ای پوستی به هم متصل اند.... از تصور انگشتان دستت دلم آب می شود... ستایش دختر عمویت یک هفته است به دنیا آمده...انگشتان ظریفش را که توی دستم می گیرم یک حس عجیبی قل می خورد توی دلم و دلم به شدت برای دستان کوچک تو تنگ می شود... تصاویر هفته پیشت شبیه یک میگو بود اما از این هفته تو دقیقا هیات یک انسان را به خود گرفته ای و من به خودم و تو می بالم نازنین چهل و سه روزه ام!

راستی یک شب پیش با جواد و حمید رفتیم برایت سه تا خرس صورتی بیق بیقی و یک طبل خریدیم...کی دستانت را درون دستانم بگیرم الاکلنگ من؟ تو مرا میان خوف و رجا ... میان دلشوره و عشق ..میان بدحالی و وجد بالا و پایین می آوری درست مثل الاکلنگ....