آغاز ماه دوم
حالا ما وارد دومین ماه سفر تو شده ایم... تو یک ماه از سفرت را پشت سر گذاشته ای... تو پا به راهی گذاشته ای که من نمی دانمش... من نمی دانم کجای این راه نخستین سوال فلسفی تو آغاز می شود... کجای این راه تو به طور جد با " بودن " روبرو می شوی... تو به راهت ادامه می دهی... راهی که از من آغاز شداما با من تمام نمی شود... نیمه های آن من خواهم مرد و تو همچنان ادامه خواهی داد...
چیزی از تو نمی خواهم ...تنها آرام نشسته ام و سفرت را تماشا می کنم.... سفرت بخیر کوچولوی سی پنج روزه!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی