پرش

از وقتی صدای قلبت را شنیدم پرش عجیبی در حالم ایجاد شد... تو فرض کن یکی از مرغ های منطق الطیر بی عبور از هفت مرحله یک دفعه مقابل آینه قرار گیرد ..یک دفعه ندا بیاید که سیمرغ خود تویی...

فرض کن یک سالک نومید یک دفعه پرش کند به نهایی ترین مقام یا حال...نمی دانم...

صدای قلبت مرا به اوج برده است ...مرا به شهر شورها و نورها برده است...سوار بر زورقی بلوری...

صدای قلبت مرا محق کرده است برای تمام شعرهای عاشقانه...

این جمله تایپ شده توی برگه سونو نمی دانی مادر تو را تا کدامین سرزمین پرواز داد :" تصویر یک جنین زنده مشاهده شد "

تو زنده ای ... تو یک موجود زنده ای درون من .... موجودی که به شعرها و غزل هایی که برایش می خوانم گوش می دهد...

نازنین من ! مرا به سمتی برده ای که حتی اعداد عمر تو را گم کرده ام.....

دوستت دارم